Wypadek na rowerze – jak postępować?

To że rowery stają się powszechnym sposobem transportu, oznacza niestety także, że możemy coraz częściej stać się świadkiem a w najgorszej sytuacji ofiarami wypadku. Tutaj statystyka jest nieubłagana – im więcej osób będzie jeździć i im będą one starsze (kłania się nam demografia kraju) tym szanse na nieszczęście większe. Do tego dochodzi nasze narodowe nieposzanowanie dla reguł i niechęć do zrozumienia (żeby była jasność – dotyczy to także rowerzystów), że korzystamy z infrastruktury na poły z innymi (samochody, piesi, inni rowerzyści). Wypadek na rowerze to beznadziejna zabawa, ale warto dowiedzieć się, jak postępować w najgorszej sytuacji. Mamy nadzieję, że nieco pomożemy.

Co to jest wypadek na rowerze, czyli trochę teorii

Wypadek jest niczym innym jak NAGŁYM zdarzeniem losowym wywołanym przyczyną zewnętrzną, powodującym uszczerbek na zdrowiu a w najgorszej sytuacji śmierć. W sytuacji, kiedy teoretycznie możemy udzielić pierwszej pomocy, wielu z nas boi się tego lub nie wie jak prawidłowo jej udzielić. Nasza pomoc będzie uzależniona od wielu czynników, gdyż wyróżniamy kilka rodzajów wypadków. Te najbardziej popularne to wypadki drogowe, w większości możemy udzielić pierwszej pomocy. Pamiętajmy, że jest to nasz obowiązek, najważniejsze są pierwsze minuty ratowania życia. To one decydują czy dana osoba będzie miała szanse na przeżycie. W przypadku wypadków rowerowych postępowanie jest podobne. Natomiast wypadki rowerowe w większości kończą się złamaniami, urazami kręgosłupa lub innymi uszkodzeniami ciała. W tekście skupimy się na najczęstszych błędach oraz pokażemy postępowanie w najgorszym scenariuszu. Ale po kolei.  

Wzywamy pomoc

Pierwsza pomoc i jej definicja na podstawie ustawy z dnia 8 września 2006 roku o Państwowym Ratownictwie Medycznym mówi, że: jest to zespół czynności podejmowanych w celu ratowania osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego wykonywanych przez osobę znajdującą się w miejscu zdarzenia, w tym również z wykorzystaniem udostępnionych do powszechnego obrotu wyrobów medycznych oraz produktów leczniczych. 

Jak prawidłowo podejmować czynności? Jak określić które należy podjąć? W większości wypadków osoby się denerwują i nie są w stanie przypomnieć sobie co i jak się robiło, mimo że na co dzień bez problemu opowiedzieli, nam jak powinno się przeprowadzić pomoc i to w konkretnych przypadkach. Cóż, adrenalina robi jednak swoje. Tak więc w pierwszej kolejności powinniśmy zadzwonić po odpowiednie służby, numer 112 lub 999. Po usłyszeniu dyspozytora, dobrze jest wiedzieć, jak należy postępować. Wielu z nas pod wpływem nerwów plącze się język i nie jest w stanie powiedzieć co się dzieje. Dlatego też: 

• należy się przedstawić 
• powiedzieć co i gdzie się stało 
• kim jest osoba poszkodowana 
• jakie są skutki wypadku 

Przykładowo: 

„Witam, nazywam się Jan Kowalski, na ulicy wolności 112 w Warszawie doszło do wypadku samochodowego z udziałem rowerzysty.  Osobą poszkodowaną jest kobieta w wieku około 30-35 lat, która leży na ulicy, nie ma z nią kontaktu. Nie krwawi, ale oddycha. Proszę o niezwłoczne wysłanie karetki”. Rzadko kiedy zdarza się, że dyspozytor się rozłącza. Zwykle wysyła karetkę, a w międzyczasie będzie pomagał nam udzielić pierwszej pomocy osobie poszkodowanej. Zacznie zadawać pytania: Jak doszło do wypadku? Czy byliśmy świadkami? Te i inne pytania mają pomóc mu w ustaleniu wielkości szkód oraz ogólny zarys zaistniałej sytuacji.  

Wypadek na rowerze – pierwsza pomoc

W przypadku, gdy osoba jest nieprzytomna, nie potrząsamy nią do opamiętania, tylko delikatnie ręką potrząsamy za ramię i próbujemy nawiązać kontakt. Jeśli mamy podejrzenie, że osoba może nie oddychać, musimy to sprawdzić.  Jest kilka sposobów. Najprostszym jest przyłożenie ucha do ust tak, aby można było wysłuchać oddechu i jednocześnie patrząc czy klatka piersiowa się unosi. Jeżeli osoba nie oddycha, musimy podając resuscytacje krążeniowo-oddechową, która dobrze wykonana pomoże osobie poszkodowanej do momentu przyjazdu karetki.

Należy jednak pamiętać, że czynność tą powinny wykonywać co najmniej dwie osoby. Najlepiej na zmianę, gdyż wymaga to bardzo dużego wysiłku fizycznego. Dlatego. jeśli jesteśmy sami poprośmy kogoś o pomoc. Jeśli nie mamy takiej możliwości, to musimy działać w pojedynkę. Na chwilę obecną prawidłowo wykonana resuscytacja u dorosłych to 30 uciśnięć klatki piersiowej (dwoma rękoma na wysokości mostka) na 2 wdechy. W przypadku dzieci powyżej pierwszego roku życia jest tak samo, jak u dorosłych. Natomiast w przypadku dzieci do pierwszego roku życia uciśnięcia robimy dwoma PALCAMI w dolnej połowie mostka. Drugą dłoń kładziemy na głowie dziecka w celu jej stabilizacji. Dopiero wtedy zaczynamy od wykonania pięciu wdechów następnie 30 uciśnięć i 2 wdechy. 

W przypadku, gdy osoba oddycha i ma drożny układ oddechowy, najlepiej jest wykonać pozycję boczną ustaloną. Pomaga ona utrzymać drożność dróg oddechowych. Przy każdym udzielaniu pierwszej pomocy należy pamiętać, aby robić wszystko zdecydowanymi, ale delikatnymi ruchami tak, aby danej osobie nie zaszkodzić. Zawsze, ale to zawsze należy również wezwać odpowiednie służby, pilnować, aby wokół wypadku nie stało zbyt wiele gapiów. Osoba poszkodowana musi mieć dostęp do świeżego powietrza. 

Każdy z nas może być osobą, która udziela pierwszej pomocy, jak i osobą, która będzie tej pomocy potrzebowała. Dobrze jest by każdy z nas wiedział, jak należy postępować i co najważniejsze nie przechodził obojętnie. Pamiętajmy, że nasze życie i zdrowie jest najważniejsze. Jeśli do wypadku doszło przy drodze o dużym natężeniu ruchu, powinniśmy najpierw zadbać o nasze bezpieczeństwo. Dopiero później przejść do udzielania pomocy poszkodowanym.  Każdy z nas ma obowiązek udzielenie pomocy, pamiętajmy – nie przechodźmy obojętnie, jeśli coś się stało! No i pamiętajmy o oświetleniu!